(Repüblica del Paraguay), republiek in Zuid-Amerika, begrensd door Brazilië, Bolivia en Argentinië, 406752 km2. Hoofdstad: Asunción.
BEVOLKING De bevolking van Paraguay bedroeg in 1979 ca. 2,9 mln. Het land heeft een snel groeiend inwonertal (gemiddelde jaarlijkse groei met 2,9 % tijdens de periode 1970-77) dank zij een groot geboortenoverschot (geboorten- en sterftecoëfficiënt van resp. 39,8 en 5,1 %o). De gemiddelde bij de geboorte verwachte levensduur bedraagt 63 jaar. Van de bevolking is 45 % jonger dan 15 en 3,4 % ouder dan 65 jaar.
ECONOMIE De landbouwsector vertegenwoordigt 35 % van het bruto nationaal produkt (BNP) en 50 % van de werkgelegenheid. Van de totale oppervlakte is 39 % door landbouwgrond (69 % weiland en 31 % akkerland) en 50 % door bos ingenomen. Hout (quebracho), bananen (300000 t in 1979), tabak, thee, katoenvezel, sinaasappelen, oliehoudende zaden en vooral vleeswaren zijn de belangrijkste landbouwprodukten. Braziliaanse grondbezitters en kolonisten hadden in 1979 al 80 % van de landbouwexport in handen. De veestapel telt (1978) 5,8 mln. runderen, 332000 paarden, 1,2 mln. varkens en 374000 schapen. In 1978 bedroeg de verwerking van vers vlees 110000 t.
De Itaipustuwdam op de grens van Paraguay en Brazilië zal in 1983 in werking treden en 12,3 mln. kW leveren, waarvan de helft voor Paraguay bestemd is. Brazilianen brengen in korte tijd een industriële revolutie in Paraguay op gang, mede aangetrokken door dé te verwachten energie-overschotten aldaar. Een staalfabriek en enkele cementfabrieken zijn al in bedrijf. Daardoor stijgt het B N P met meer dan 10 % per jaar, de export met 25 %.
POLITIEK Bij de presidentsverkiezingen op 12.2.1978 werd A.Stroessner voor de zesde maal gekozen. Hij had dit zelf mogelijk gemaakt door een grondwetswijziging. De fusie in 1977 van de twee grootste (liberale) oppositiepartijen was door de rechter onwettig verklaard. De meeste oppositiepartijen hadden aan de presidentsverkiezingen niet deelgenomen, sommige principieel uit protest tegen de stelselmatige onderdrukking van de oppositiepartijen. De twee kandidaten van de liberale partijen waren kansloos, o.a. doordat de regering weigerde hun meer dan een minimale zendtijd voor radio en televisie te geven.
In 1979 werd het Nationaal Akkoord van Eenheid opgericht, een bundeling van verschillende oppositiepartijen, o.a. een van ballingen. De boeren (Guarani-Indianen) worden steeds meer bedreigd door opdringende Braziliaanse grootgrondbezitters, die op grote schaal landbouwgewassen voor de export gaan verbouwen. Verder komen ook vele Braziliaanse kolonisten het land binnen. Protesten hiertegen van een groep boeren leidden in mrt. 1980 tot doden, gewonden en ‘verdwijningen’. Amnesty International protesteerde in 1979 tegen de vele ‘verdwijningen’ van politieke gevangenen.
