v., een behandelwijze van kanker, ontwikkeld door de Ned. arts C.Moerman.
© C.Moerman (*1893) heeft een dieettherapie ontwikkeld ter behandeling van kankerpatiënten. Het moermandieet is een volwaardig dieet, waarin een achttal essentiële stoffen voorkomen (vitaminen A, B, D en E, citroenzuur, ijzer, jood en zwavel); geweerd worden o.a. suiker, vlees, vis, koffie, thee, wittebrood, aardappelen, kleur- en smaakverbeteraars, conserveringsmiddelen, antibiotica. De genoemde acht stoffen acht Moerman essentieel op grond van uitgebreide stofwisselingsexperimenten (met postduiven). Moerman claimt in de afgelopen jaren met zijn therapie een aantal kankerpatiënten geheel genezen te hebben, bij anderen een verbetering in hun toestand bewerkt te hebben, of hun leven ten minste draaglijker te hebben gemaakt (palliatief effect).
Moerman zet zich fel af tegen de ‘officiële’ geneeskunst. Deze legt zijns inziens ten onrechte de grootste inspanning aan de dag bij het onderzoek naar de fysiologie van de kankercel, terwijl hij vindt dat op de eerste plaats het déraillement van de stofwisseling behandeling behoeft, waarna de symptomen (inclusief gezwellen) vanzelf verdwijnen. Moerman kreeg dan ook veel kritiek te verduren van medici.
In 1956 werd door de Stichting Landelijke Organisatie voor de Kankerbestrijding een commissie benoemd onder voorzitterschap van C.H.Delprat, die de waarde van de moermantherapie moest onderzoeken. Het in 1958 uitgebrachte verslag vermeldde dat op grond van de bewerkte patiëntengegevens geen bewijs kan worden geleverd dat de moermantherapie effectief is. De uitgangspunten van deze commissie waren echter zo restrictief dat het nauwelijks mogelijk was een voldoend groot aantal (genezen) patiënten te vinden waarbij aan alle voorwaarden van wetenschappelijke controle voldaan was. Velen hebben dan ook het gevoel dat de moermantherapie geen eerlijke kans is gegeven haar waarde te bewijzen. Op 22.5.1979 heeft de Tweede Kamer de motie-Borgman aangenomen, waarin verzocht wordt een nieuw onderzoek in te stellen.
Litt. C.W.Aakster e.a., Hoe een kankertherapie geen kans kreeg (in: Intermediair 12, 1979; p. 25-33); P. van Duijn, Wie geneest heeft gelijk (in: Intermediair 18, 1979; p. 45-47); C.Moerman, Kanker als gevolg van onvolwaardige voeding kan genezen door dieet en therapie (2e dr. 1979).
