(ook: ferro fluid), vloeistof die ferromagnetische eigenschappen bezit. Zuivere ferromagnetische stoffen (o.a. ijzer, nikkel en kobalt) verliezen hun ferromagnetische eigenschappen boven de zgn. curietemperatuur, die altijd beneden het smeltpunt van die stof ligt.
Dit betekent dat een zuivere magnetische vloeistof niet kan bestaan. Het is echter wel mogelijk ferromagnetische materialen zo fijn te verdelen in een dragervloeistof (b.v. water, paraffine, tolueen) dat er een stabiele colloïdale oplossing ontstaat, die wel bepaalde ferromagnetische eigenschappen vertoont. In tegenstelling tot gewone ferromagneten vertonen magnetische vloeistoffen geen hysterese; zij zijn superparamagnetisch. De eigenschappen van magnetische vloeistoffen zijn nog lang niet volledig begrepen. Zo vertonen magnetische vloeistoffen een zgn. oppervlakteontstabiliteit: als men een magnetische vloeistof bloot stelt aan een homogeen magneetveld loodrecht op het vloeistofoppervlak, dan ontstaat er een regelmatig patroon van scherpe met vloeistof gevulde pieken van 2-3 mm hoogte op het vloeistofoppervlak. Ook de optische eigenschappen van magnetische vloeistoffen zijn nog onbegrepen.
Toepassingen. Magnetische vloeistoffen worden toegepast als afdichting om snel bewegende onderdelen. Bij toepassing als draaiende-asafdichting (afb. 1) kan een magnetische vloeistof gasdrukverschillen van ettelijke atmosfeer verwerken, terwijl de as mag wentelen met snelheden van 10000 omwentelingen per minuut of meer (dit wordt beperkt door de afgestane wrijvingswarmte aan de magnetische vloeistof). Dit type afdichting wordt als stofafdichting toegepast bij magnetische schijfgeheugens. Afb. 2 toont een magnetische vloeistof toegepast als schuivende-asafdichting. Deze afdichting wordt toegepast in een kunsthart dat in de VS is ontwikkeld.
Magnetische vloeistoffen worden ook toegepast in luidsprekers, waar zij zorgen voor een goede demping en tevens voor de warmteafvoer van de magneetspoel; daardoor kunnen grotere vermogens toegepast worden. Afb.p.403.
