[Eng., recht en orde], politieke leuze die vooral gehoord wordt in reactie op een al dan niet vermeende bedreiging van de maatschappelijke rust. Vooral in de jaren zestig deed de roep om ‘recht en orde’ opgang.
Zo was law and order in de VS, tijdens een periode die gekenmerkt werd door rassenonlust, studentenprotesten en de Vietnambeweging, een belangrijk thema in de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1968. Ook Nederland en België ondergingen in die tijd de emotionele aantrekkingskracht van deze slogan, die een politieke verwoording is van de hang naar de ‘normale’ toestand van maatschappelijke harmonie en veiligheid. Voor de democratische rol die het recht kan spelen in maatschappelijke veranderingsprocessen is dan weinig oog. De roep om recht en orde veronderstelt een statisch begrip van sociale orde. Het recht wordt slechts gezien als handhavingsinstrument van die orde.
