Amerikaans filosofe, *14.10.1906 Hannover, ✝ 4.12.1975 New York; van Duits-joodse afkomst. Arendt studeerde te Marburg, Freiburg en Heidelberg (bij Jaspers).
In 1933 vluchtte zij voor de nationaal-socialisten naar Parijs, waar zij zich inzette voor de emigratie van joodse kinderen naar Palestina. In 1943 week ze uit naar de VS en brak ze met het zionisme. Ze werd docente politieke filosofie aan de New School for Social Research te New York. Arendt werd bekend door haar studies over totalitarisme, geweld en revolutie en door haar geruchtmakende boek Eichmann in Jerusalem, waarin ze joodse leidinggevende figuren beschuldigde van medeplichtigheid aan de nazi-gruwelen tegen joden. Werken Der Liebesbegriff bei Augustin (diss. 1929), The origins of totalitarianism (1951; hoofdwerk), The human condition (1958; Ned. vert. De mens, bestaan en bestemming, 1968), On revolution (1963; Ned. vert.
De revolutie, 1965), Eichmann in Jerusalem (1963; Ned. vert. De banaliteit van het kwaad, 1969), Between past and future (1968; essays), On violence (1970; Ned. vert. Geweld. Macht en onmacht, 1971), Men in dark times (1970; biogr. schetsen), Crises in the republic (1975; essays), Die verborgene Tradition (1976), The life of the mind (2 dln. 1978). Uitgave: Tllinking, door M.McCarthy (1977; Ned. vert. Denken, 1980).
