(disko)
I. zn. v./m.,
1. type populaire dansmuziek in vierkwartsmaat dat in de tweede helft van de jaren zeventig in de VS is ontstaan ©;
2. (-’s) dansgelegenheid waar veel van dergelijke muziek ten gehore wordt gebracht;
II. bn., behorend tot de subcultuur waarin de genoemde muziek een belangrijke rol speelt: die broek is hardstikke —.
© De discomuziek ontstond aan het begin van de jaren zeventig in New Yorkse uitgaansgelegenheden voor de zwarte bevolking. De muziek vertoont invloeden van → funk. Latijnsamerikaanse ritmiek en Europese synthesizer-muziek. De (vaak virtuoze) dansbewegingen zijn uitgesproken erotisch getint. Pioniers van de disco waren o.a. de groep Love Unlimited en Donna Summer. Mede dank zij de film Saturday night fever (1978), met muziek van The Bee Gees en John Travolta in de hoofdrol, werd de disco ook in Europa populair. Disconummers zijn vaak langer dan normaal (of worden in de dancings kunstmatig verlengd) om bij de dansers een soort trance mogelijk te maken,
