v./m., de scheepvaart die uitsluitend gebruik maakt van de binnen een land of continent aanwezige waterwegen.
© De noodzakelijke sanering van de binnenvaartvloot heeft in 1975 zowel in Nederland als in België aanleiding gegeven tot moeilijkheden met de schippersorganisaties. In Nederland ging het geschil over wetsvoorstellen tot opheffing van de Wet op de Evenredige Vrachtverdeling (EW) en tot invoering van een sloopregeling, beide met het oog op de vernieuwing van de vloot. In België werd gestaakt omdat de in 1973 eveneens door een staking afgedwongen regeling onuitgevoerd was gebleven. De Ned. schippers eisten niet alleen de handhaving, maar zelfs de uitbreiding van het systeem van evenredige vrachtverdeling. Dit is een beurtsysteem waardoor de vrachten worden toegekend in de volgorde van inschrijving bij de schippersbeurs. In Nederland werd in aug. 1975 een blokkade van de grote waterwegen georganiseerd, die echter reeds na drie dagen werd opgeheven, omdat het wetsvoorstel betreffende de Evv in de Tweede Kamer werd verworpen en het sloopvoorstel door de minister van Verkeer en Waterstaat werd teruggenomen. In België daarentegen duurde de blokkade twee maanden, ook al omdat daar nog andere eisen werden gesteld. Deze hadden vooral betrekking op de ongunstige concurrentiepositie van de Belg. schippers, die onderworpen zijn aan een strengere reglementering dan hun Ned. en Franse collega’s. Een poging van de regering om de staking te breken door de schepen op te eisen, mislukte doordat men ervoor terugschrok de strenge acties op weigering uit te voeren. Pas eind okt. kwam het tot een akkoord, dat ruim tegemoet kwam aan de schipperseisen, en waarin o.a. de toekenning van slooppremies werd opgenomen om reders ertoe aan te moedigen verouderde of te kleine schepen te slopen. In 1979 bleek echter dat die premies een al te drastische vermindering van het aantal binnenschepen tot gevolg zouden hebben: tussen 1969-79 verminderde het met 42 % van 5719 tot 3321 (begin 1983 was dit aantal gedaald tot 2758). Het Bestuur van de Binnenscheepvaart wil daarom minder saneren door sloop en meer door modernisering van oudere schepen.
In Nederland staakten de binnenschippers in jan. 1979 tegen een wettelijke regeling voor de verdeling van vrachten naar België en Frankrijk. Uit solidariteit boycotten hun Belg. collega’s de internationale binnenvaart. In aug. 1981 blokkeerden de Ned. binnenschippers de belangrijkste waterwegen. Zij eisten dat de evenredige vrachtverdeling op de schippersbeurs uitgebreid zou worden tot zand- en grindvervoer. De overheid weigerde echter op de eisen in te gaan. Om een harde confrontatie met de politie te voorkomen, besloten de schippers na vijf dagen hun actie te beëindigen. In 1982 daalde het binnenlands vervoerd gewicht in Nederland met bijna 20 %. Ook de Belg. binnenvaart kende een ongunstige ontwikkeling, vooal als gevolg van de crisis in de staalindustrie.
Litt. W.de Ruiter, Binnenscheepvaart in beweging (1980).
