v./m. (-en), markt waar werkgevers die arbeidskrachten zoeken en werknemers die arbeid zoeken elkaar kunnen ontmoeten.
© De snel toegenomen werkloosheid en het tegelijkertijd optreden van een groot aantal openstaande vacatures leidden in verscheidene landen tot pogingen de arbeidsbemiddeling te verbeteren teneinde de arbeidsmarkt beter te laten functioneren, marktonvolkomenheden op te heffen en de werkloosheid effectiever te bestrijden. Zo werd in Nederland in 1978 een begin gemaakt met de ontwikkeling van zgn. → arbeidsbureaus nieuwe stijl, waarbij gewestelijke arbeidsbureaus de beschikking kregen over een open → vacaturebank, waar werkzoekenden zelf meer activiteiten kunnen ontplooien om aan een baan te komen, waardoor de arbeidsbureaus meer tijd vrij krijgen voor ‘moeilijk plaatsbaren’. In dezelfde richting gaan de banenmarkten, die in Nederland op initiatief van het gewestelijk arbeidsbureau te Utrecht sedert 18.5.1979 worden georganiseerd en waarop werkzoekenden van alle categorieën in rechtstreeks contact kunnen treden met werkgevers uit allerlei bedrijfstakken die personeel zoeken. Zij vergemakkelijken het solliciteren en vermijden eenzijdige informatie. Zodat op deze manier werkgever en werkzoekende meer gelijkwaardige partijen vormen. Banenmarkten werden gehouden in o.a. Utrecht, Amsterdam, Sittard, Amersfoort, Hilversum, Haarlem.
