Zwitsers filmregisseur, *6.12.1929 Genève. Tanner werkte, na een afgebroken economiestudie, vanaf 1955 bij het British Film Institute te Londen, waar hij samen met regisseur C.Goretta, zijn filmregiedebuut maakte met Nice time (1956).
Van 1958-60 werkte hij als assistent bij de BBC-televisie, en in Parijs bij enkele speelfilms. In Zwitserland maakte hij korte documentaires, en van 1964—69 werkte hij bij de Télévision Suisse Romande (tsr) als regisseur. In 1968 richtte hij, samen met Goretta, M.Soutter, J.L.Roy en J.J.Lagrange, de ‘Groupe 5’ op, een regisseurscollectief dat het gezicht van de nieuwe Zwitserse film in belangrijke mate heeft bepaald. Tanners speelfilmdebuut Charles mort ou vif (1969) was de eerste ‘Groupe 5’-produktie. Zijn films zijn te beschouwen als semisociologische studies van de (Zwitserse) samenleving. Zijn scenario’s schrijft hij regelmatig in samenwerking met de Engelse schrijver en kunstcriticus John Berger.
Opmerkelijk zijn de uiterst lange camera-instellingen, de quasi-documentaire benadering, en de spel-improvisaties. Er is een duidelijke invloed van Brecht te bespeuren in de wijze waarop Tanner de werkelijkheidsillusie doorbreekt: hij laat de toeschouwer zich constant bewust zijn van zijn plaats in de bioscoop en verstoort het evenwicht in de montage door het abrupte afbreken van scènes. Zijn latere films zijn politieker van inhoud en hebben daardoor een minder speels karakter. Films: La salamandre (1971), Le retour d’Afrique (1972), Le milieu du monde (1974), Jonas qui aura 25 ansen Van 2000 (1976), Messidor (1979). Litt. M.Boujut, Le milieu du monde, ou le cinéma selon Tanner (1974); Films van Zwitsers (uitg. Fugitive Cinema Holland, 1977).
