lett.: ontleding van de ziel. Door Sigmund
Freud gegronde methode van onderzoek, tot het ontdekken van verborgen geestelijke betrekkingen en ondergronden, die oorzaak zijn van ziekten of zenuwstoornissen, angstverschijnselen, enz., doordat voorstellingscomplexen, vooral van pijnlijke aard, uit het bewustzijn zijn verdrongen, doch in het onbewuste verder werken. (Zie ook: Freud).
