Het impressionisme is een kunststroming die rond 1860 opkwam in Frankrijk en zich kenmerkte door het weergeven van de werkelijkheid op een doek, zoals de schilder die op dat moment ervoer. Het ging dus niet zozeer om de perfect realistische weergave van wat de kunstenaar zag, maar meer om het vangen van het licht op dat specifieke moment.
Hiermee braken de impressionisten met de traditie van de schilderkunst zoals die al eeuwen beoefend werd. Realisme was altijd zeer belangrijk voor kunstenaars, zowel in het maken van landschappen als portretten. Het impressionisme gooide dit grondbeginsel voor het eerst overboord en legde hiermee de grondslag voor latere kunststromingen die nog veel abstracter omgingen met de werkelijkheid.
Door verf in grove streken op het doek te zetten in de kleuren van het licht van het moment dat de schilder een bepaald tafereel aanschouwde, werd een impressie gegeven van de ervaring van de kunstenaar. Bekende voorbeelden hiervan zijn de werken van Claude Monet. Het schilderij waarop de waterlelies te zien zijn, is zeer bekend en duidelijk impressionistisch. Het water bestaat bijvoorbeeld uit allemaal kleine, gekleurde vegen van de kwast. Niet per se realistisch, maar toch geeft het een indruk van hoe Monet het water op dat moment zag.
