Subsidiariteit - het principe dat de Europese Gemeenschap alleen die activiteiten controleert die niet door de lidstaten zelf kunnen worden gecontroleerd. Een groot aantal beslissingen wordt niet meer op nationaal niveau genomen.
De milieuproblematiek en ontwikkelingen zoals internationale migratie kunnen enkel nog supranationaal worden opgelost. Dit beginsel vindt zijn oorsprong in de pauselijke encycliek Quadragesimo anno van 15 mei 1931. In toepassing op België betekent het dat de Gemeenschappen en Gewesten alles regelen en dat de federale overheid pas optreedt wanneer dit strikt noodzakelijk is. Het strafprocesrecht kent de term vanouds in de betekenis ‘geen zwaardere opsporings- of dwangmiddelen toepassen dan noodzakelijk is’.
Voor- en tegenstanders spreken zich uit over Europa ‘92, Elsevier geeft antwoord op de twaalf vragen die de huiverige Europeaan nooit stelde, het EG-toverwoord ‘subsidiariteit’ gaat op de snijtafel en zelfs Marx blijkt gelijk te hebben. Elsevier, 19-09-92
De rest van de forumleden grossierde van meet af aan in ‘intergouvernementele conferenties’, ‘federale besluitvorming’ en ‘subsidiariteit’, zodat de eerste vragensteller in de beste PvdA-traditie vroeg of dat allemaal wat simpeler kon. HP/De Tijd, 02-10-92
Tot concrete afspraken over het ‘subsidiariteitsbeginsel’ - het toverwoord waarmee de Denen en de Britten ervan moeten worden overtuigd dat de EG zich niet zal bemoeien met zaken die op nationaal niveau thuishoren - kwam het evenmin. Het Parool, 17-10-92
Volgens diplomaten vertoont Frankrijk plotsklaps een grote interesse voor ‘subsidiariteit’, het jargon-begrip voor beperking van de Brusselse bemoeienis met nationale aangelegenheden. de Volkskrant, 14-08-93