Death-metal - (Eng.), extreme variant van heavy metal: supersnelle, uitermate agressieve, sombere en monotone muziek, met de dood als favoriete thema (rottende lijken, gruwelijke verminkingen e.d.). De zang klinkt als een duet van Dracula en Frankenstein. Ook in samenstellingen als death-metalband.
... een potsierlijke opeenstapeling van alle denkbare horror en death metal clichés. Pop 1987-88
De intenties van Morbid Angel waren in ’86 evenwel dezelfde als in ’92; van harde, supersnelle, smerige en satanische deathmetal. Oor, 25-01-92
Maar wat is dat nu, deathmetal? Het is een subgenre van metal, en metal kent U. Hardrock, zeggen de Westvlamingen. Humo, 16-04-92
De muziek die ze voortbrengen, en die de fans een trance bezorgt die niet voor die van de house onderdoet, is een muur van somber, monotoon kabaal. Death Metal heet die muziek. Te onderscheiden in (onder andere) Doom-, Black- en White Metal. Waarbij Black Metal op een leven in Satan duidt en White Metal op een leven in de Heer. Elsevier, 24-04-95
Het oorverdovende geluidsvolume, de vele tempowisselingen en de brute teksten onderscheiden de death metal van traditionelere vormen van hardrock. HP/De Tijd, 01-10-95
Onze muziek is langzamer en melodieuzer geworden; deathmetal-vocalen zouden nu de muziek verpesten, daarom is Aaron melodieuzer gaan zingen. Opscene, december 1995
Er waren geruchten dat Type O Negative fascistische ideeën zou aanhangen. De zanger van Type O, Peter Steele, had eerder de deathmetal-band Carnivore geleid en zong daar nogal onverstaanbare teksten over de derde en vierde wereldoorlog. De Groene Amsterdammer, 19-10-94
Death metal, gabberhouse en gangstarap zijn de uitersten van een popcultuur die tot over haar oren zit opgesloten in een spiraalvormige beweging van verheviging, van groeiend decibellengeweld en groeiend ideologisch geweld. René Boomkens: De angstmachine, 1996
