Crack - (Am.-Eng.; afgeleid van het krakend geluid dat de buisjes maken bij het roken), slangbenaming voor een goedkoop cocaïnederivaat dat ontstaat door cocaïne in gedistilleerd water aan de kook te brengen. Hierdoor lossen de chemische substanties op die de verkoper soms door de drugs mengt. Crack kan op verschillende manieren worden ingenomen. Het kan op een zilverpapiertje verhit worden en vervolgens door een rietje worden opgezogen. Het kan echter ook genuttigd worden in een speciale glazen pijp met in de kop een propje ijzerdraad. Hierop wordt de cocaïne dan tot verhitting gebracht, waardoor deze oplost. De vloeistof zakt langs de ijzerdraad geleidelijk naar beneden, waardoor ze in verdampte vorm in de luchtwegen kan worden gezogen. Crack heeft de reputatie erg verslavend te werken. De drug is ook erg goedkoop en heeft vooral in Amerika tot veel agressie en criminaliteit geleid. De term ontstond in 1985, maar de substantie zelf was al een paar jaar eerder bekend.
De ‘cracks’, glazen cocaïnebuisjes die worden gerookt en die in de Verenigde Staten in korte tijd een allesoverheersend probleem zijn geworden, zijn hier nog niet gesignaleerd. NRC Handelsblad, 16-08-86
De hulpverleners daar waren formeel: ‘Wij hebben nog niemand gezien die crack gebruikt en daardoor in moeilijkheden zit.’ Humo, 29-01-87
Crack maakt het bewerkelijke basen overbodig. In Nederland zou het niet echt in opmars zijn, omdat junks het ritueel van het basen prefereren boven een haastig gebruik op straat. Sietske Altink: Handel in hartstocht. Het prostitutiebedrijf in Nederland, 1995
In 1991 oordeelde het hooggerechtshof van de staat Minnesota dat een wet die crack beduidend harder aanpakte dan coke in poedervorm onrechtmatig discrimineerde tegen zwarten. Elsevier, 18-11-95
Een neger en iets dat brandt, dat zal wel crack wezen, zo redeneert men. Nieuwe Revu, 20-11-96
