werknemer die doet voorkomen alsof hij of zij het erg druk heeft, maar in feite niets of bijna niets doet; werknemer die schijnbaar werkt
Schijnwerkers. Naar verluidt deed het begrip in 1993 zijn intrede. Het Economisch Instituut voor het Midden- en Kleinbedrijf (EIM) deed toen onderzoek naar werknemers die passief wachten tot de vijf in de klok zit. "Eén op de veertien werknemers voert dagelijks vrijwel niets uit", luidde de conclusie.
http://www.nrcnext.nl/geld-en-werk/2009/05/13/onbespied-internetten-in-de-baas-z%E2%80%99n-tijd/#more-1261,
Onder de kop 'Nietsdoen populair bij werknemers' meldt een blad voor personeelmanagement het resultaat van een onderzoek in 120 Nederlandse bedrijven. 'Eén op de veertien werknemers brengt zijn dagen door in ledigheid. Deze 'schijnwerkers' vullen de uren met koffie drinken, krant lezen, kletsen en naar buiten kijken.' Er blijken twee categorieën nietsdoeners te bestaan. Er zijn personeelsleden die [...] in de meest letterlijke zin niets uitvoeren maar anderen daarbij niet lastig vallen. Er zijn ook personeelsleden die doen alsof ze het vreselijk druk hebben.
Psychologische aspecten van de organisatie,
