verschijnsel bij sommige mensen om in crisissituaties van nature hulp te willen bieden; als syndroom voorgesteld verschijnsel waarbij mensen de neiging hebben andere mensen te willen helpen
In een interview in 2009 schreef neuroloog E.J. S. zijn hardnekkige werklust toe aan zijn 'helpersyndroom'. De interviewer zette het woord tussen aanhalingstekens en lichtte toe: 'Hij wil mensen helpen, er voor ze zijn, dag en nacht'. Leek helpersyndroom destijds een onbekend gelegenheidswoord (samenstellingen met syndroom worden immers bij de vleet bedacht), nu de in opspraak gekomen medicus wederom in de schijnwerpers staat, verwijzen de media opnieuw naar dat syndroom, dat nu meestal gespeld wordt met twee s'en: helperssyndroom. Dat syndroom lijkt dan ook een plausibele verklaring voor het feit dat de 67-jarige ex-neuroloog nog steeds praktiseert.
http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/archief/article/detail/3374308/2013/01/09/Helper-s-syndroom.dhtml,
Hoe dan ook, zorgverleners willen graag mensen helpen. Geen misverstand: fantastisch. Maar ze hebben meestal weinig oog voor het grotere plaatje [...]. Laat de politiek dan keuzes maken in de zorg. Vaak kunnen de zorgverleners dat beter zelf. Zij zijn immers deskundig. Maar zij willen helpen, helpen, helpen. En willen – kunnen? – niet zien dat het onbetaalbaar wordt. Zo helpt het helperssyndroom van zorgverleners de solidariteit in de zorg om zeep.
http://www.ottoreuchlin.nl/2013/03/hoe-het-helperssyndroom-van-zorgverleners-de-zorg-om-zeep-helpt/
