samenleving waarin het niet zozeer draait om individuele talenten of verdiensten, maar waarin vooral zelfrespect belangrijk is, ook als men niet zo succesvol is
Op naar een samenleving waarin iedereen het beste uit zichzelf haalt [...]. Wij noemen die samenleving een aidocratie (van het Griekse aidos dat zoiets als zelfrespect betekent), waarin iedereen gelijke toegang tot bronnen van zelfrespect heeft. Zelfrespect is een belangrijke voorwaarde om iedereen het beste uit zichzelf te laten halen.
Trouw,
De aidocratie acht dergelijke professies niet lager dan het werk van de directies van grote bedrijven en stelt grenzen aan hetgeen de winnaars in competitieve beroepen voor zichzelf kunnen binnenhalen. Ze legt ook lang niet zoveel nadruk op het labelen van mensen en het voortdurend meten van prestaties, maar is meer gebaseerd op inzicht dat het lot niet altijd aan te sturen valt.
http://www.janvanduppen.be/?p=390,
