(eig. Reijnier Flaes, 1902-1981) Ned. schrijver en diplomaat.
Studeerde rechten, begon een lange diplomatieke carrière, werd tenslotte ambassadeur in Portugal en Mexico. Schreef een klein, lange tijd onbekend gebleven oeuvre, waarvoor pas na toekenning van de Const. Huygensprijs (1971) bredere belangstelling ontstond. Zijn werk wordt beheerst door vervreemding en een uit vereenzaming ontstaan fatalisme, waardoor het aan dat van Slauerhoff doet denken; het leven wordt door zijn personages als zinloos ervaren. Oeuvre omvat De condottiere en andere verhalen 1940, Het gezicht van Penafiel 1947, De meester van de Laërtes 1954, Padroëns 1958 (poëzie), Siërra Solana 1962, De Turkenoorlog 1964,Odysseus laatste tocht 1970, Verhalen 1971. T. zorgde ook voor de uitgave Slauerhoff. Herinneringen en brieven 1949.
