Hooft, p.c

betekenis & definitie

(1581-1647) Ned. dichter, toneelschrijver en historicus. Nadat H. een reis door Italië en Frankrijk (1598- 1601) had gemaakt, ontstond o.a. het herdersspel Granida 1605. Later schreef hij de klassieke historische drama's Geeraerdt van Velsen 1613 en Baeto 1617. Eveneens in 1617 schreef H. het blijspel Warenar. In 1609 werd hij drost van Muiden en op zijn zomerverblijf, het Muiderslot, belegde hij culturele bijeenkomsten, bekend geworden als de Muiderkring. Zijn lyrische poëzie, die invloed van de Italiaan Petrarca verraadt, imponeert vooral door de meesterlijke taal- en vormbeheersing, met name in zijn sonnetten. Op late leeftijd begon hij aan een groot historisch werk: Nederlandsche Historiën (27 dln.). De eerste delen publiceerde hij in 1642; deze behandelen de periode 1555-1584. Na zijn dood verscheen nog de geschiedenis tot 1587. In 1947 is de P.C. Hooftprijs, de Nederlandse Staatsprijs voor de Letterkunde, ingesteld; deze wordt jaarlijks uitgereikt op het Muiderslot.