HUFFNAGEL (Johan), geb. 28 Mei 1825 te Amsterdam, gest. te 's Gravenhage 22 Febr 1884. Hij begon in Oct. 1841 op eigen kosten zijn studie aan 's Rijks Veeartsenijschool, verwierf 25 Juli 1845 het diploma van veearts 1e klasse en vestigde zich te Haarlem.
Hij huwde aldaar op 16 Maart 1848 met J. Stol. In 1855 ontving hij van de Hollandsche Maatschappij van Landbouw een gouden medaille voor zijn beantwoording der prijsvraag in zake de bestrijding der longziekte. In Juli 1860 werd hij benoemd tot gemeentekeurmeester van vee en vleesch te Haarlem; tevens
werd hij eigenaar-directeur der manege aldaar.
Op 26 Sept. 1865 werd hij tot provinciaal veearts benoemd en 26 Nov. 1866 tot correspondeerend lid van den Geneeskundigen Raad. Met ingang van 1 Jan. 1871 werd Huffnagel districtsveearts voor Noord-Holland en Utrecht, met standplaats te Haarlem. Op 8 Febr. 1871 werd aan die streek ontnomen Noord-Holland boven de lijn het IJ-Velzen. Op 1 Mei 1878 volgde zijn overplaatsing naar 's Gravenhage.
Den 8en Oct. 1871 werd hij benoemd tot lid der commissie van deskundigen in
zake art. 34 der wet van 20 Juli 1870 (Stbl. no. 131). Dit mandaat werd hernieuwd op 7 Oct. 1875 en 30 Oct. 1879. Op 21 Jan. 1878 werd aan het district, waarover Huffnagel het veterinair toezicht had uit te oefenen, de provincie Utrecht ontnomen, en in de plaats daarvan er bij gevoegd Zuid-Holland boven Maas en Lek.
Huffnagel was eenigen tijd voorzitter van de Maatschappij ter bevordering der Veeartsenijkunde. Hij publiceerde onderscheidene artikelen in: HetRepertorium, jaarg. VI; in de Verhandelingen over verschillende Veeartsenijkundige Onderwerpen 1855; in het Bijblad van de Landbouw-Courant 1876, en in het Tijdschrift voor Veeartsenijkunde en Veeteelt X en gaf uit: Mededeelingen betr. de inenting tegen de longziekte (Haarl. 1854); Beschrijving van doelmatige inentingen tegen de longziekte (Rotterdam 1855).
Schimmel
