NBW

Redactie P.C. Molhuysen en PJ. Blok (1914)

Gepubliceerd op 11-05-2022

Canter, andreas

betekenis & definitie

CANTER (Andreas) zoon van Johannes (kol. 559) in 1463 te Groningen geboren ‘het wonderkind naar lichaam, naar geest een god’. Keizer Frederik III zond hem een eervollen brief, waarbij hij uitgenoodigd werd te Weenen te komen, opdat de Keizer zou kunnen zien het kind van nog geen 10 jaar, dat ervaren was in de vrije kunsten, in de kennis der rijkswetten en canones en van het Oude en N.

Testament. Zijne Majesteit wenschte hem te begiftigen met eereteekenen en de doctorale waardigheid. Op reis naar Weenen, in 1473, is

hij overleden. Volgens anderen echter zou hij ook den Paus te Rome hebben bezocht en in 1491 te Keulen student geworden zijn. In de Accademia te Bergamo wordt zijn geschilderd portret getoond.

Zie: Brucherus, Gedenkb. van Stad en Lande 292; Gron. Volksalmanak 1891, 2-18; F eith en Lulofs, Redev. en Dichtreg. bij het25-jarig feest v.h. dep. Gron. der Maatsch. 't N.v. 'tA., aant. 173; Erasmi Opus epistolarum ed. Allen I, 125.

Nauta

< >