Eigenlijk was José Silva een elektrotechnicus, maar door zijn werk leerde hij de menselijke geest met stroomsystemen te vergelijken. Waar de minste weerstand is, heeft de stroom de minste moeite.
Ook was hij op de hoogte van moderne ziekenhuistechnieken als het E.E.G., het elektro-encefalogram. Hij vroeg zich af of een mens niet beter functioneren zou, als hij letterlijk op een bepaalde golflengte was afgestemd.Wie een E.E.G. bekijkt, ziet verschillende hersengolven opgetekend. De snelste zijn de bèta-golven, die twaalf tot vijfentwintig keer per seconde op en neer zwiepen. Die golven beheersen ons dagelijkse doen en laten. Wie zich ontspant, brengt golven met een rustiger tempo in beeld: acht tot twaalf per seconde. Dat zijn de alfa-golven. Wie onder stress bezig is, zit doorgaans op de bèta-toer en wie ontspannen werkt, heeft over het algemeen het alfaritme ingeschakeld.
Zou het daarom zijn dat de grootste keetschoppers op school, die het minste lijken uit te voeren, vaak de latere dokters, ingenieurs en andere kopstukken zijn? Na de alfa- komen de thètagolven, die vier tot acht keer per seconde op en neer gaan. Wie zover komt, heeft een fotografisch geheugen en krijgt vaak het gevoel dat vragen zichzelf beantwoorden. U hebt dat beslist wel eens beleefd. Net als u het geen draad meer kon schelen, kwam het succes! Alfa-, misschien wel thèta-golven, zegt José Silva in zo’n geval. Hij richtte een cursus op om mensen te leren hun alfa- en as-’t-effe-kan hun thèta-golven in te schakelen.
U begrijpt dat het hier niet om een echte therapie gaat. Maar wel om mensen stress-bestendig te maken en zodoende hun kwalen te voorkomen.
