Haal manuele therapie en manuele geneeskunst niet door elkaar. Discipelen van beide richtingen nemen u dat niet in dank af.
Met de methode die we nu beschrijven is één naam onverbrekelijk verbonden: G. van der Bijl. Een man die er de bijl in zette, al slaat dat niet op zijn patiënten. Hij had dezelfde ervaring als u en ik: dat veel diagnoses een kwestie van ervaring zijn. Niets op tegen? Maar als nu-wat toch gebeurt-uw huisarts eens iets anders vaststelt dan uw internist? Ieder spreekt zijn oordeel uit met jaren praktisch werken als basis. Toch voelt u er zich niet happy bij en was het u stukken liever geweest, als u iets duidelijkers onder de leden had gehad. Van der Bijl heeft voor de diagnose een meetbaar grondpatroon ontworpen op basis van de vaste bewegingen die ieder maakt.
Vouwt u bijvoorbeeld eens uw handen. Legt u uw linker- of uw rechterduim bovenop? Zo’n karakteristieke beweging heet in dit vak een parameter. Er zijn zevenentwintig parameters, die alle een feilloos grondpatroon geven. Alles wat daarvan afwijkt, moet worden bijgesteld.Typisch alternatief dus: geen standaardprocedure, maar een behandeling die een patiënt op het lijf geschreven is. Kenmerkend voor Van der Bijl is ook de egg-shell-methode. Zit ergens een bot niet helemaal lekker, dan wordt het met een serie zachte schokjes op zijn plaats gebracht.
Zelfs een ei zou door die stootjes nog niet mogen breken. Het karwei zit er pas op, als iemand zich volgens zijn eigen grondpatroon probleemloos kan bewegen.Doen uw gewrichten het niet al te best, dan zou een gang naar een manuele therapeut u wel eens uit de nesten kunnen helpen.
