Dat is een stof waardoor de farmaceut een afgrijselijk smakende medicijn wat vriendelijker over de tong laat gaan. Voor de oorlog werden er op dat gebied nogal Spartaanse ideeën gehanteerd.
Hielp iets inderdaad beter naar gelang het viezer smaakte? Ik betwijfel het sterk. Bovendien wordt het innemen ervan niet direct in de hand gewerkt, als de tranen erbij over je wangen biggelen. Tegenwoordig maakt men daarom vaak gebruik van stoffen als anijs, pepermunt en honing om de smaak wat bij te sturen. Liefst neemt men er natuurprodukten voor die de werking van het medicijn ook nog een beetje in de goede richting stuwen. Een voorbeeld: zoethout (Glycyrrhiza glabra) wordt gebruikt om bepaalde geneesmiddelen wat smakelijker te maken. Maar de zoetstof in de wortels heeft bovendien de eigenschap om ontstekingen tegen te gaan.
Een tweetal andere werkzame bestanddelen ontkrampt de maag en heeft naar alle waarschijnlijkheid ook een gunstige invloed op het plassen. Wie dus zo’n zoetmiddel gebruikt, laat het mes aan beide kanten snijden (meer kanten zelfs, maar dan gaat mijn mooie beeldspraak niet meer op!).
