Een van de beide toppen van de Capitolinus, de voornaamste der zeven heuvels van Rome; tevens is Capitool de benaming voor het voornaamste heiligdom van de stad: de tempel van Iupiter Capitolinus of Iupiter Optimus Maximus (= de zeer voortreffelijke, zeer machtige), die op deze heuveltop was gelegen. Naast lupiter werden ook Iuno en Minerva in deze tempel vereerd.
Het heiligdom werd ingewijd in 509 v. C., door brand verwoest in 83 v. C. en weer in gebruik genomen in 69 v.C.; tijdens het driekeizerjaar 69 n. C. werd de tempel andermaal verwoest en in 75 n.C. door Vespasianus hersteld. Een derde verwoesting vond plaats in 80 n. C., en reeds in 82 n.C. werd een nieuwe tempel ingewijd door Domitianus. Van dit gebouw resteert nog een deel van het podium; in de krochten van het Capitool bewaarde men de Sibyllijnse boeken. Dc tempel had in zoverre een bijzondere vorm, dat hij drie cellae telde, d.w.z. drie naast elkaar gelegen rechthoekige vertrekken, waarin respectievelijk de beelden stonden van lupiter, Iuno en Minerva, de Capitolijnse trias. In navolging van de hoofdstad hadden ook vele andere steden in het Imperium hun Capitool, dat altijd aan het forum, in het centrum van de stad was gelegen.Zie Capitolinus, Iupiter, Iuno, Minerva, Sibyllijnse
