Muziek lexicon

Mr. G. Keller en Philip Kruseman (1932)

Gepubliceerd op 15-06-2021

Lodewijk mortelmans

betekenis & definitie

(Portret: plaat 77), * 5. 2. 1868 te Antwerpen, studeerde aan de muziekschool aldaar onder Ben'oit. Werd 1891 bekroond voor een symphonie, verwierf 1893 den Prix de Rome voor zijn cantate Lady Macbeth. Is sinds 1902 leeraar in compositie aan het Kon.

Vlaamsche cons. te Antwerpen. Voorzitter van de vereeniging van Vlaamsche toonkunstenaars. Componist van tal van liederen, veelal op teksten van Guido Gezelle, symphonische gedichten: Helios, 1894), Mythe du Printemps (1895), Homerische Symphonie (1898/99), cantates: Jong Vlaanderen voor kerkkoor, drie elegieën voor orkest: In memoriam (1917), Elévation du coeur (1917), Solitude (1919), de opera De kinderen der zee (Antwerpen, 1920), pianomuziek, enz. Zijne liederen (voor het meerendeel bij de fa. G. Alsbach en Co. te Amsterdam uitgegeven) worden in Vlaanderen en Nederland zeer gewaardeerd.

< >