rondhangen

betekenis & definitie

rondhangen - onregelmatig werkwoord
uitspraak: rond-han-gen

1. er zijn en blijven zonder dat je iets te doen hebt
♢ de jongens hangen maar wat rond op het plein

Onregelmatig werkwoord: rond-han-gen
ik hang rond (... ik rondhang)
jij/u hangt rond (... jij rondhangt)
hij/zij hangt rond (... hij rondhangt)
wij/zij/jullie hangen rond (... wij rondhangen)
ik/jij/u/hij/zij hing rond (... ik rondhing)
wij/zij/jullie hingen rond (... wij rondhingen)
hij heeft rondgehangen
rondhangend, rondhangende