onderst

betekenis & definitie

onderst - bijvoeglijk naamwoord
uitspraak: on-derst

1. wat het laagst ligt
♢ de handdoeken liggen op de onderste plank
1. al kwam de onderste steen boven ...
[in geen geval]
2. al moest de onderste steen boven komen, het zal me lukken
[ik doe er alles aan om het te laten lukken]
3. wie het onderste uit de kan wil hebben, krijgt het deksel op zijn neus
[waarschuwing voor mensen die erg begerig zijn]
4. hij wil altijd het onderste uit de kan hebben
[het meeste, meer dan alle anderen]

Bijvoeglijk naamwoord: on-derst
de/het onderste ...

Tegenstellingen
bovenst, opperst