erfenis

betekenis & definitie

erfenis - zelfstandig naamwoord
uitspraak: er-fe-nis

1. wat een overledene je nalaat
♢ hij kreeg een grote erfenis toen zijn ouders stierven
1. het lijkt alsof ze de erfenis al aan het verdelen zijn
[het duurt verschrikkelijk lang]
2. het is goed weer om een erfenis te verdelen
[dat zeg je als het langdurig heel hard regent]

Zelfstandig naamwoord: er-fe-nis
de erfenis
de erfenissen
het erfenisje