De R.K. St.-Bonifatiuskerk (Van Vredenburchweg 69) is een driebeukige basilicale kruiskerk met driezijdig gesloten koor, dakruiter en een rijzige toren van vier geledingen met ingesnoerde naaldspits. Deze neogotische kerk verrees in 1896-'97 naar ontwerp van N. Molenaar ter vervanging van een uit 1784 daterende voorganger. De middenbeuk is voorzien van roosvensters. Het in 1966 wit geschilderde interieur heeft in het schip kruisribgewelven en daaronder een triforiumzone en scheibogen die alternerend rusten op zuilen en bundelpijlers. Het echtpaar Von Fisenne-Van der Kun schonk het neogotisch hoofdaltaar (1897); de bovenbouw is vervaardigd door W. Mengelberg (1907). Tot de inventaris behoren ook een door G. Vaessen gemaakt doopvont (1787), een door Kam & Van der Meulen gebouwd orgel (1839), een Maria-Altaar (1901), een Jozef-altaar (1904) en verder kruiswegstaties van Th. Molkenboer (1906-'16).
Op het in 1829 gestichte kerkhof bevinden zich onder meer het familiegraf Von Fisenne-Van der Kun met kapel (1881) en het grafteken met cementrustieken kruis voor L. van der Klugt († 1887). De neogotische pastorie (Van Vredenburchweg 67) uit 1896 is ontworpen door Molenaar.
