Voorstraatdorp, ontstaan na de bedijking van de Stadspolder in 1684. Het middeleeuwse Kortgene, waarvan een kapel al in 1235 wordt vermeld, kreeg in 1431 stadsrechten, maar verdween in de zee bij de overstromingen van 1530 en 1532.
Willem Adriaan van Nassau ontving het verdronken land van Kortgene in 1670 als schenking. Hij liet het gebied inpolderen en de kerk herbouwen. Bij de stichting van het nieuwe dorp heeft men rekening gehouden met deze kerk en de ligging van de haven aan de zuidoostzijde van de Hoofdstraat. De ruim aangelegde voorstraat (Hoofdstraat) was pas rond 1865 voor een groot deel bebouwd, evenals de aansluitende straat naar de haven (Kaaistraat). Vanaf 1900 volgde zowel uitbreiding aan de oostzijde als aan de westzijde langs de dijk (Torendijk) en aan de noordkant van de Hoofdstraat. Kortgene heeft in 1953 van de Watersnoodramp te lijden gehad.
Na de aanleg van de Zandkreekdam (1960) verdween het autoveer naar Wolphaartsdijk. Na 1960 is aan de westzijde een nieuwbouwwijk ontstaan en heeft Kortgene zich ontwikkeld tot een belangrijk recreatiecentrum, met aan de oostzijde een jachthaven, een camping en bungalowparken.
