De Portugees-Isr. synagoge (Mr. Visserplein 1-3) kwam in 1671-'75 tot stand ten behoeve van de joodse gemeente Talmud Torah, die in 1639 was gevormd door vereniging van drie in het begin van de 17de eeuw ontstane Sefardische gemeenschappen.
Het forse blokvormige gebouw naar sober classicistisch ontwerp van Elias Bouman is voorzien van een attiek, middenrisaliet, pilasters en hoge rondboogvensters. Een zandstenen portaal met dorische zuilen vormt de ingang. De uitzwenkende steunberen bij de gevels zijn geïnspireerd op de eind-17de-eeuwse reconstructie van de tempel van Salomo en een door rabbijn Jacob Juda Leon gemaakt beroemd houten model (1641). Dezelfde details in combinatie met boognissen zijn toegepast bij het aan de achterzijde in 1773-'74 aangebouwde bouwdeel met trappenhuizen. Het driebeukige interieur wordt gedekt door geverfde houten tongewelven op architraven en zandstenen ionische zuilen. In de zijbeuken bevinden zich vrouwengalerijen.
De inventaris uit de bouwtijd is bewaard gebleven. De rijk uitgevoerde houten Hechal (arke) is gemaakt van Braziliaans jacarandahout met ionische zuilen en een aedicula met corinthische zuilen. Ertegenover staat de Teba (biema).
Het binnenplein om de synagoge wordt geheel omringd door het ringgebouw (circa 1675), bestaande uit lage, onderkelderde dienstwoningen. Aan de voorzijde bevindt zich een bakstenen ingangspoort met ingezwenkte gevel en in de blinde muur aan de Rapenburgerstraat is een 19de-eeuws neoclassicisch poortje met gebeeldhouwde pelikaan (J. Mendez da Costa) opgenomen. Een van de lage gebouwen bevat een wintersynagoge met een van elders afkomstige arke (1744). Ook bevindt zich hier de in 1610 gestichte bibliotheek ‘Ets Haim’, waarvan van de huidige bibliotheekruimte dateert uit 1885 (uitgebreid 1889). Het complex is gerestaureerd in 1953-'59 (J.S.
Baars en J.W. Kuiper).
