(bij Poststraat 3) is een zaalkerk met driezijdige sluiting, aangebouwde dwarsvleugels en een uitgebouwde grafkapel. De ingebouwde toren van vier geledingen met overhoekse steunberen en ingesnoerde naaldspits stamt uit de late 15de eeuw, werd in 1618 herbouwd en in 1871 hersteld.
Bij een restauratie in 1955 heeft men de 19de-eeuwse bepleistering verwijderd.In de toren hangt een wellicht door Geert van Wou gegoten klok (1493). De huidige kerk verving in 1848-'49 een laatmiddeleeuwse kerk. De dwarsvleugels met zij-ingang zijn in 1890 toegevoegd. Het interieur wordt gedekt door een koofplafond met roosters en ijzeren trekstangen. De in 1905 naar voren uitgebreide orgelgalerij wordt sindsdien gedragen door vier houten zuilen. Het door de firma Knipscheer gebouwde orgel (1849) is geschonken door C.
Santhagens. Tot de inventaris behoren verder een vroeg-18de-eeuwse preekstoel en een 18de-eeuwse herenbank met wapenschilden van de heren van Zandvoort. De kerkvloer bevat 17de- en 18de-eeuwse zerken uit de oude kerk. Er zijn rouwborden met classicistische omlijstingen voor kapitein Mattheus de la Cave (1694) en vrouwe Johanna Margrietha Corbet (1720).
De grafkapel aan de zuidzijde van het schip werd in 1728 gebouwd in opdracht van Paulus Loot, ambachtsheer van Zandvoort. Deze in 1920 (gedenksteen) gerestaureerde kapel heeft een rijk marmeren portaal met gebroken fronton, zuilen en fraai gesmeed hek. Inwendig bevat de kapel stucwerk in Lodewijk XVI-stijl en een marmeren vloer. Aan de Eerste Wereldoorlog herinnert een in 1920 aangebracht gebrandschilderd raam (atelier Bogtman, ontwerp G. Rueter). De pastorie (Poststraat 3; circa 1875) is een wit gepleisterd eclectisch herenhuis.
