De twee kleine agrarische nederzettingen Son (vroeger Zon genoemd) en Breugel ontwikkelden zich in de middeleeuwen tot kerkdorpen.
In Son, ontstaan op de linkeroever van de Dommel, was de bebouwing geconcentreerd rondom het driehoekige marktplein met raadhuis, waarvan het karakter door de aanleg van de doorgaande weg naar Eindhoven sterk werd aangetast. Na de Tweede Wereldoorlog heeft het dorp Son zich vooral aan de noordzijde uitgebreid en is het, gescheiden door het Dommeldal, één dubbelgemeente met Breugel gaan vormen. Breugel zelf is ontstaan als beekdalnederzetting waarvan de langgerekte hoofdstraat door plaatselijke verbreding het karakter van een plein heeft gekregen.
