Dorp ontstaan op de rand van het Brabants zandplateau en deels in Nederland, deels in België gelegen. De ontwikkeling van het dorp werd bepaald door het westelijk van het dorp en in België gelegen 14de-eeuwse kasteel Ravenhof.
Het grootste deel van het kasteelpark ligt echter in Nederland. De grensovergang heeft sinds 1839 gezorgd voor een verdichting van de bebouwing langs de Antwerpsestraat. De middeleeuwse parochiekerk lag bij de huidige Algemene begraafplaats aan de Putseweg, maar werd na verwoesting in de Tachtigjarige Oorlog herbouwd op de plaats van de huidige, later weer vernieuwde, kerk. De kerktoren in Putte Dorp ontstaan op de rand van het Brabants zandplateau en deels in Nederland, deels in België gelegen. De ontwikkeling van het dorp werd bepaald door het westelijk van het dorp en in België gelegen 14de-eeuwse kasteel Ravenhof. Het grootste deel van het kasteelpark ligt echter in Nederland.
De grensovergang heeft sinds 1839 gezorgd voor een verdichting van de bebouwing langs de Antwerpsestraat. De middeleeuwse parochiekerk lag bij de huidige Algemene begraafplaats aan de Putseweg, maar werd na verwoesting in de Tachtigjarige Oorlog herbouwd op de plaats van de huidige, later weer vernieuwde, kerk. De kerktoren (Antwerpsestraat ong.) van de in 1940 verwoeste neogotische R.K. St.-Dionysiuskerk, gebouwd in 1865 naar ontwerp van J. Soffers, is omstreeks 1950 hersteld. Iets naar achteren gelegen verrees in 1953 een nieuwe basilicale kerk naar ontwerp van J.
Hurks. De pastorie (Antwerpseweg 33) is een gepleisterd classicistisch herenhuis uit 1746.
Tegenover de R.K. kerk staat het in 1877 door J. Lambeaux vervaardigde grote neobarokke monument dat herinnert aan de Antwerpse schilder Jacob Jordaens en zijn vrouw Elisabeth, die in de (verdwenen Herv.) kerk van Putte waren begraven.
