Gepubliceerd op 02-01-2020

Schaesberg (gemeente Landgraaf)

betekenis & definitie

Dorp, vroeger ook Scheijdt genoemd, ontstaan in de 17de eeuw en gelegen halverwege de in oorsprong 13de-eeuwse kastelen Schaesberg en Strijthagen. De in 1618 zelfstandig geworden heerlijkheid Schaesberg was van 1661 tot 1713 een Spaanse en daarna tot 1785 een Oostenrijkse enclave in Staats gebied.

De bebouwing bleef tot het eind van de 19de eeuw beperkt tot de hoofdstraat, waar net ten noorden van de kerk in 1896 de spoorlijn Sittard-Heerlen-Herzogenrath kwam te lopen. Vanaf 1905 ontstonden hier mijnwerkerskolonies ten behoeve van de Oranje-Nassaumijnen, zoals de Leenhof, Het Eikske, Aan de Slagboom (Schaesberg) en De Kakert.

Na de Tweede Wereldoorlog is de bebouwing verder verdicht en uitgebreid.