De R.K. St.-Lambertuskerk (Mariaplein 22) is een driebeukige pseudobasiliek met driezijdig gesloten koor, dwarsschip en een toren van twee geledingen met ingesnoerde spits. Schip en koor kwamen tot stand in de 15de eeuw in laat-gotische vormen. De kerk onderging herstelwerk in 1849-'50, waarbij een sacristie werd toegevoegd, en restauratie in 1885 na een brand. De mogelijk 14de-eeuwse toren werd in 1944 opgeblazen, waarbij ook de gewelven van het schip werden verwoest. Bij het herstel in 1952-'53, naar plannen van J.H.J. Kayser, voegde men aan de westzijde een dwarsschip toe en verrees een sobere nieuwe toren. Hierin hangt een door Petrus van Trier gegoten klok (1574). Het kerkinterieur wordt gedekt door kruisribgewelven; die van het schip zijn gereconstrueerd. Elementen van de oude Lodewijk XV-preekstoel zijn in de nieuwe altaartafel verwerkt.
Op het kerkhof bevinden zich diverse grafkruisen (1600-1702) en een cippus op postament voor prof. J.H. van Oijen († 1858). De voorm. pastorie (Nieuwstraat 14) dateert uit circa 1860. De nieuwe pastorie (Rochusplein 3) is in 1938 in traditionalistische vormen gebouwd naar plannen van F. Niessen.
