De R.K. St.-Joannes de Doperkerk (Hoofdstraat 2) is een eenbeukige kerk met pseudotransepten, forse koorpartij, vieringtoren en een toren van twee geledingen met ingesnoerde naaldspits. De oorspronkelijke middeleeuwse kerk werd in 1568 door brand verwoest. Het muurwerk van de met rondboogvensters en mergelstenen speklagen herbouwde kerk heeft men in 1810-'11 gebruikt voor de bouw van een hoger schip naar plannen van Mathias Soiron. In de jaren 1863-'67 werd het schip westwaarts uitgebreid en voorzien van pseudotransepten en de huidige toren. In 1935 kwam naar ontwerp van J.Th.J. Cuypers de huidige oostpartij tot stand in Kunradersteen en met een hogere vieringtoren.
Het interieur wordt gedekt door stucgewelven en heeft een wandgeleding met pilasters. Tot de inventaris behoren een preekstoel in Lodewijk XIV-stijl (circa 1730), een neobarok hoofdaltaar (circa 1825), zijaltaren en een communiebank (circa 1850). Het op een galerij geplaatste 18de-eeuwse orgel is rond 1850 uitgebreid door de Gebr. Müller en is in 1874 gerestaureerd. De vroeg-19de-eeuwse orgelkast bevat oudere fragmenten. De gebrandschilderde ramen zijn van F. Nicolas (1919).
Het kerkhof bevat enkele oude grafkruisen en wordt afgesloten door een keermuur. De voorm. pastorie (Heerenhofweg 1), later kapelanie dateert uit de eerste helft van de 19de eeuw en bestaat uit een hoofdvleugel met hardstenen vensteromlijstingen en een lagere aanbouw met een vakwerkgevel op breukstenen plint.
