De abdij St.-Benedictusberg (Mamelis 39) werd gebouwd op initiatief van abt Romualdus Wolters van de benedictijnerabdij in Merkelbeek. Na aankoop van de herenhoeve Mamelis kwam in fasen het huidige gebouwencomplex tot stand.
Van het oorspronkelijke ontwerp van de Duitse architecten D. Böhm en M.
Weber werd in eerste instantie alleen het kloosterhuis gerealiseerd. Dit in 1922-'23 rond een vierkante kloosterhof opgetrokken gebouw in expressionistische stijl met Moorse en middeleeuwse elementen bestaat uit drie vierlaags vleugels en twee zware ronde hoektorens met tentdak.
Bij de bouw werd beton gebruikt voor diverse onderdelen, waaronder voor de gewelven in de kruisgang en de abtskapel. Het gebouw is rijk voorzien van siermetselwerk, beeldhouwwerk en glas-in-lood.
Een gedeelte hiervan is in de jaren zestig verwijderd bij een versobering van in- en exterieur. In 1956 kreeg Dom H. van der Laan opdracht de abdij te voltooien.
Men realiseerde in 1960-'62 naar zijn ontwerp de crypte en de sacristie, en in 1967-'68 de abdijkerk met het atrium en de ingangspartij met spreekkamers. De abdijkerk is een grijs gesausde basilicale kerk in de sobere stijl van de Bossche School.
Het sobere meubilair is eveneens ontworpen door Van der Laan.
De luiklok is in 1926 gegoten door Petit en de Gebr.
Edelbrock. Uit 1985-'86 dateert een tweede binnenhof met een nieuwe bibliotheek.
In 1992-'93 volgde een laatste aanbouw.
