De R.K. St.-Bonifatiuskerk (Warfhuisterweg 2) is een forse driebeukige kerk met een smaller, recht gesloten koor; de robuuste, ongelede toren heeft een ingezwenkt tentdak en een uivormige bekroning. De zijbeuken hebben de vorm van zijkapellen met dwars geplaatste zadeldaken. De kerk verrees in 1927 ter vervanging van de meer oostelijk gelegen Willibrorduskerk. Het geheel in een donkere bakstenen opgetrokken kerkgebouw, een ontwerp van J.Th.J. en P. Cuypers jr., heeft strakke gevels met expressionistische details. De middenbeuk wordt overdekt door gedrukte graatgewelven in schoon metselwerk. Tot de inventaris uit de bouwtijd behoren een bakstenen doopvont, een bakstenen preekstoel - met houten panelen uit 1931 - en de altaren, ontworpen door J.Th.J. Cuypers. Verder staat er in de kerk een zandstenen Mariabeeld (omstreeks 1500) afkomstig van een Calvariegroep, waarschijnlijk uit de abdij van Aduard. Uit het eind van de 19de eeuw dateren nog enkele gepolychromeerde heiligenbeelden. Het orgel werd in 1788 gebouwd door J. Mitterreither, in 1891 gewijzigd door P.J. Adema en in 1898 voorzien van een nieuwe kast en een neogotische beschildering van de pijpen door M. Maarschalkerweerd. In 1957 is het orgel vanuit de kapel van het Maagdenhuis te Amsterdam overgebracht naar deze kerk.
De pastorie (Warfhuisterweg 4) kwam in dezelfde stijl tot stand in 1925-'26. Bij de kerk ligt de in de tweede helft van de 19de eeuw aangelegde R.K. begraafplaats, afgesloten met een toegangshek in neogotische detaillering. Op de begraafplaats staat een neogotische kapel uit omstreeks 1880.
