(Wichmondseweg 17) is een neogotische pseudobasiliek met transept, driezijdig gesloten koor met zijkapellen en een forse toren van drie geledingen. De kerk verrees in 1889-'91 naar ontwerp van A. Tepe. Het interieur van de later wit geschilderde kerk wordt gedekt door kruisribgewelven.
Tot de inventaris uit de bouwtijd en kort daarna behoren: het hoofdaltaar (1895), de gebrandschilderde ramen, enkele beelden en het triomfkruis (1899) van atelier F.W. Mengelberg en de door F.W. Langenberg vervaardigde Piëta (1904) en diverse heiligenbeelden (1901-'10). Oudere elementen zijn de, vermoedelijk door O. de Boer vervaardigde, kruiswegstaties (1850-'57) en het in 1788 door A. Meere voor de R.K. kerk De Liefde in Amsterdam gebouwde orgel, dat in 1892 hier is geplaatst. Het huidige cultureel centrum ‘Concordia’ (Pastoriestraat 5) is in 1772-'73 gebouwd als schuurkerk, mogelijk naar ontwerp van Teunis Wittenberg. De zaalkerk is in 1836 verhoogd naar plannen van D. Lijsen. Uit 1860 stamt de neoclassicistische pastorie met koetshuis (Pastoriestraat 3).
