(Kerkstraat 17), oorspronkelijk gewijd aan St. Pancratius, is een laat-gotische, tweebeukige kerk met driezijdig gesloten koor en een toren van drie geledingen met ingesnoerde en afgeknotte naaldspits.
Volgens een gedenksteen zouden het koor en het toen nog eenbeukige schip in 1451 gereed zijn gekomen.Rond 1500 verrees de toren, waarvan de onderste geleding met tufsteen is bekleed, de tweede van speklagen is voorzien en de bovenste in baksteen is uitgevoerd. In de toren hangt een door Cyprianus Crans gegoten klok (1742). Op de westelijke travee na, zijn in 1705 de schipgewelven weggebroken. Een in 1830 gebouwde zuidbeuk is bij de restauratie in 1937 vervangen door de huidige zuidbeuk met uitbouwen. De kerk bevat enkele (ingemetselde) grafzerken van onder meer Jan van Mekere (†1543), Johanna van Heeckeren (†1652) en haar echtgenoot Coenraad van Hoost tot de Rees. Het orgel is gebouwd door J.H. Holtgräve (1846).
