(< Jidd. baam zajen, bij de staart), café-gokspelletje: loten wie een rondje of de rekening moet betalen door te raden hoeveel voorwerpen (lucifers, munten) alle deelnemers gezamenlijk in hun gesloten vuist hebben of door uit een aantal afgebroken lucifers de langste of de kortste te trekken: Ik bietste een piek en ging dan naar het nachtcafé. Het binnenkomertje nam ik voor eigen rekening, maar ik werd altijd lazerus.
Van het knobelen, pokeren en bamzaaien, CREMER 153.
