Gepubliceerd op 12-12-2017

Willem du Pont

betekenis & definitie

Du Pont werd geboren als zoon van Anthony l'Espérance du Pont, officier in Statendienst 1829-, laatstelijk commandant artillerie 1785-, en Elisabeth Ketwich.

Du Pont trad al op jonge leeftijd bij de compagnie van zijn vader in dienst en werd op 13 september 1770 benoemd tot onderluitenant.

Het ressemblement werd op 8 december 1795 ontbonden en Du Pont trad nu in dienst van de Nassause erfstaten onder Willem V; hij was in 1800 te Marburg belast met de werving van Hollandse vluchtelingen, die bij de Hollandse brigade in Engeland werden ingelijfd.

Een bataljon artillerie van zes compagnieën werd op Wight onder Du Pont gekantonneerd met als basis Lymington; deze Hollandse brigade werd echter bij de Vrede van Amiens ontbonden en Du Pont keerde naar Duitsland terug.

Op 5 februari 1814 werd Du Pont bevorderd tot generaal-majoor en in maart tot luitenant-generaal benoemd met de titel van inspecteur-generaal.

Toen het departement van de grootmeester der artillerie op 1 januari 1818 werd ingesteld werd Du Pont tot chef der artillerie benoemd; hij voelde zich echter niet opgewassen tegen deze zware taak, legde op 18 augustus zijn functie neer en vertrok vervolgens naar Zwitserland, waar hij in 1829 overleed.