Antonius Cornelis Ramselaar was rooms-katholieke priester van het aartsbisdom Utrecht.
Hij bewoog zich begin jaren 30 in kringen van jonge kunstenaars van het tijdschrift De Gemeenschap.
In 1945 werd hij benoemd tot president van het klein-seminarie Apeldoorn.
Ramselaar heeft bijgedragen aan het gedeelte van de verklaring Nostra Aetate van het Tweede Vaticaans Concilie, dat zich uitspreekt over de houding van de kerk ten opzichte van de niet-christelijke godsdiensten, waaronder het jodendom.
Hij had overigens een uitspraak gewenst los van uitspraken over andere wereldgodsdiensten omdat het jodendom in zijn ogen in het heilsplan van God een unieke, exclusieve plaats inneemt.
De discussie met Palestijnse christelijke bevrijdingstheologen, zoals Mitri Raheb, die zich verweren tegen deze Israëltheologie, omdat die in hun ogen de verdrijving van hun land legitimeert, heeft Ramselaar nooit kunnen voeren.
