Gepubliceerd op 12-12-2017

Nervus facialis

betekenis & definitie

De nervus facialis bevat zenuwvezels uit de nucleus nervi facialis, de nucleus salivatorius superior en de nucleus tractus solitarii en ontspringt aan de achterkant van de pons uit de hersenstam.

In het rotsbeen geeft de nervus facialis drie takken af: achtereenvolgens de nervus petrosus major, de nervus stapedius en de chorda tympani.

Postsynaptische parasympathische en orthosympathische vezels lopen via de nervus zygomaticotemporalis en nervus lacrimalis V1 naar de traanklier, en via andere takken van de nervus maxillaris V2 naar klieren in de mucosa van de neus en de mond.

Bij perifere beschadiging van de nervus facialis ontstaat er een verlamming van alle spieren van de aangedane gezichtshelft.

Bij een verlamming van de nervus facialis valt de musculus stapedius uit, en daarmee ook de demping van het geluid.

Centrale beschadiging van de nervus facialis heeft alleen verlamming van het onderste gedeelte van het gezicht tot gevolg, aangezien de zenuwen van het bovenste gedeelte vanuit twee kanten van de hersenen worden aangestuurd.