Met fracasomanie wordt een bestuurscultuur aangeduid.
Het door Hirschman beschreven resultaat is fracasomanie, een permanent proces van hervormingen waarin het bestuur uit balans raakt.
Het korte institutionele geheugen dat het resultaat is van de voortdurende hervormingen die met steeds weer andere beleidsmakers moet worden doorgevoerd verergert de toestand en versnelt het proces.
Men ziet fracasomanie terug in de hervormingen van de Hollandse koning Lodewijk Napoleon wiens korte bewind werd gekenschetst met de woorden "Ordre, Contre-ordre, Desordre" , de landbouwhervormingen van de Russische Revolutie en daaropvolgende Nieuwe Economische Politiek en het door de Commissie-Dijsselbloem beschreven proces van onderwijshervormingen in Nederland dat tot frustratie bij leraren, ouders en leerlingen leidde terwijl alle fasen en soorten onderwijs in kwaliteit achteruit gingen.
De Amsterdamse hoogleraar Dr. Jos de Beus vertaalt fracasomanie als "ADHD-bestuur", hij definieert dit als "Een wijze van organisatie, bestuur en gedragsrepertoire bij de overheid waarbij zij de samenleving zoekt te stabiliseren door zichzelf te destabiliseren".
Het woord fracasomanie is samengesteld uit het Spaanse begrip 'el fracaso' en het begrip manie.
