De Chance Vought A-7 Corsair II is een lichte aanvalsjager die vanaf een vliegdek kan opereren; vandaar de typeaanduiding A(van Attack)-7.
Het toestel heeft een treffende gelijkenis met de Chance Vought F-8 Crusader en wordt daar vaak mee verward.
Ondanks deze gelijkenis is de Corsair een totaal ander toestel dan de Crusader.
Het door de firma Chance Vought ingediende ontwerp was gebaseerd op de reeds succesvolle onderscheppingsjager F-8 Crusader maar dan in een kortere en veel stevigere uitvoering vanwege de toekomstige aanvalstaak.
In september 1965 vloog het eerste prototype van de nieuwe A-7 Corsair II; het toestel werd genoemd naar de succesvolle F4U Corsair uit WOII. De A-7 was uitgerust met de Pratt & Whitney TF30 turbofan, dezelfde die ook in de General Dynamics F-111 werd toegepast, maar dan zonder naverbrander.
Het toestel had een AN/APQ-116 radar die ook een digitale aanvalscomputer aanstuurde waardoor nauwkeurig afwerpen van de wapenlast mogelijk werd.