Hegenscheidt was de zoon van een ingenieur uit Westfalen, die in het midden van de negentiende eeuw naar Brussel was verhuisd; zijn moeder kwam uit het Saarland.
Hij schreef omstreeks de eeuwwisseling nog enkele besprekingen van opgang makende schrijvers, onder wie Stijn Streuvels en Cyriel Buysse, maar men kan stellen dat de dichter Hegenscheidt het op zijn tweeëndertigste voor bekeken hield.
Hegenscheidt ontving het emeritaat in 1936 en maakte een jaar later een wereldreis.
Het is niet al te verwonderlijk dat het stuk de meeste aandacht in de jaren twintig, dertig en veertig kreeg; Hegenscheidt was een groot muziekliefhebber en had zich door Richard Wagner laten inspireren.
Daarenboven spreekt uit het werk een noord-zuidtegenstelling, die, ofschoon Hegenscheidt dit steeds ontkende, als het verschil tussen 'Germaans' en 'Romaans' kan worden opgevat.
Gaat dan de liefde voor de meid zoo ver, Dat gij den vader niet durft wreken, wijl Ook zij tot het geslacht der moorders hoort? 1894: Muziek en leven 1894: Rythmus 1897: Starkadd 1900-10: Rozemonde Bronnen, noten en/of referenties Alfred Hegenscheidt, Starkadd.
