De aansluitende zone is een strook van volle zee die grenst aan de territoriale wateren.
Dus een kuststaat met territoriale wateren heeft een supplementaire zone van twaalf zeemijlen erbij.
Het toekennen van een aansluitende zone gebeurt niet automatisch, maar moet uitdrukkelijk worden afgekondigd door de betrokken staat.
De kuststaat oefent er welomschreven en beperkte bevoegdheden uit die fragmentair en gespecialiseerd van aard zijn: In een aansluitende zone mag een kuststaat toezicht houden om inbreuken op de douanewetten, fiscale wetten, immigratiewetten en volksgezondheidswetten te voorkomen.
Historisch is de aansluitende zone ontstaan uit de Engelse Hovering Acts, die smokkel door vreemde schepen aan banden wilden leggen.
In België is de afkondiging van de aansluitende zone gebeurd in 1999, teneinde toezicht te houden op voorschriften inzake douane, belastingen, immigratie of volksgezondheid.
